Kan een mens veranderen? Wil een mens veranderen? Waarom zou iemand willen veranderen? En wat zou je dan willen veranderen? En voor wie? Waar ligt de motivatie van de verandering? Ligt die bij jezelf? Bij jouw partner?
Allereerst: waarom zou je willen veranderen? Alleen als dingen niet werken denk ik. Als je steeds hetzelfde patroon handhaaft en dat patroon werkt niet dan wordt het tijd voor een ander patroon, maar dan moet je jouw patroon wel kennen, herkennen en dan kun je beslissen of je er iets mee wilt doen.
Zo was ik een fervent roker (rookster :)) en bestond mijn ontbijt uit een bakkie koffie met...jawel: een peuk. Ik telde mijn sigaretten, hield het bij en raakte ietwat aan de nerveuze kant als ze op dreigden te raken. Voor je deur uit ging even checken: sleutels, telefoon en sigaretten. Check.
Wat ik me nog herinner (het is al even geleden namelijk....) is dat je (ik dus) geleefd werd door mijn sigaretten in de zin van: altijd ermee bezig zijn. Ik wilde niet meer dan een pakje per dag roken omdat ik ook wel wist dat dat helemaal mijn gezondheid (en portemonnee) in de weg stond .....want een pakje per dag is natuurlijk helemaal niet ongezond ;)....en dus was ik de hele dag peuken aan het tellen, plannen en stond mijn dag - mede - in het teken van de sigaret.
Ik was al wel een aantal x gestopt met roken maar wilde toch echt met mijn 30ste stoppen. En dat is gelukt. Ik had namelijk het bewustzijn dat het echt heel slecht voor me was, ik de kans (een grote) had dat ik er ziek van zou worden en dus besloot ik het roer om te gooien.
Zo deed ik dat ook met afvallen en ook met sporten. Als je iets wilt veranderen aan jezelf dan begint dat met bewustzijn van wat je doet. Patronen herkennen, je afvragen waarom je dingen doet die je doet. Dienen jouw patronen jou of maken ze juist niet beter? Ben je bereid om ze om te gooien? Ermee te stoppen? Andere patronen aan te gaan? Of durf je dat niet?
Angst is nooit een goede raadgever en zeker niet als je patronen wenst te veranderen. Je moet juist kijken naar de goede dingen die je ontvangt als je niet werkende patronen omgooit. Zo heb ik meer lucht, ben ik fitter, ben ik blijer en dus een leuker mens als ik niet rook, meer sport en minder onzin in mijn trulletje gooi.
Kan ik dat allemaal doen voor een ander? Natuurlijk kun je dat niet. Mensen veranderen niet voor een ander. Je bent zoals je bent en je kunt pas dingen aanpassen als je je zelf bewust bent van niet werkende patronen. Hoe lief jij jouw partner ook vindt, als je de noodzaak niet ziet van de verandering dan zal die ook niet plaats vinden, sprak ze stellig ;)
Ik ben heeeel benieuwd of je het met me eens bent of dat jij van mening bent dat je wel voor een ander kunt veranderen. Ik geloof er namelijk helemaal niks van :))
dinsdag 21 november 2017
maandag 6 november 2017
Ben jij jouw lichaam?
Denk je er wel eens over na? Of je jouw lichaam bent of niet? Denk jij dat die vetrollen of juist dat uitgemergelde lichaam bent? Of is jouw lichaam een vervoermiddel in deze wereld?
Een luxe auto die je mag verzorgen? En hoe ga je met jouw 'auto' om? Rij je er veel te hard mee, onderhoud je m nauwelijks? Hoe denk jij over jouw lichaam? Ben jij jouw lichaam? Of heb jij jouw lichaam?
Ikzelf denk niet dat ik mijn lichaam ben. Ik denk dat ik mijn lichaam te leen heb voor de periode dat ik als Rilana hier op aarde ben. En aangezien ik als Rilana zijnde maar 1 lichaam te leen heb, ben ik er zuinig op.
Een en ander heeft in mijn ogen te maken met bewustzijn. Het bewust zijn van jouw lichaam. Functioneert het beter als ik m / haar voldoende slaap geef. Voldoende beweging, nadenk over wat ik erin stop als brandstof.
Zo weten we allemaal dat een diesel auto niet rijdt op benzine en vice versa, maar toch stoppen we vaak veel verkeerde dingen in ons mond en denken dan niet na wat deze voedingsstoffen met ons lichaam doen. We hebben stressvolle banen, lopen nagenoeg niet, sporten hooguit een uurtje per week en zijn dan oprecht verbaasd als ons enig grote geschenk wat we bij de geboorte ontvangen hebben ermee op houdt.
En natuurlijk kan het zijn dat er technische mankementen zitten in jouw auto euh lichaam maar een (groot) deel heb je wel degelijk zelf in de hand. Er zijn mensen die beter zorgen voor hun auto dan voor hun lichaam.
Dus de volgende keer als je weer eens niet van de bank te branden bent als je eigenlijk zou moeten sporten: denk er dan maar aan dat je nog heel lang mag/moet zorgen voor jouw lichaam, dus hop, hop: van die bank af!
Een luxe auto die je mag verzorgen? En hoe ga je met jouw 'auto' om? Rij je er veel te hard mee, onderhoud je m nauwelijks? Hoe denk jij over jouw lichaam? Ben jij jouw lichaam? Of heb jij jouw lichaam?
Ikzelf denk niet dat ik mijn lichaam ben. Ik denk dat ik mijn lichaam te leen heb voor de periode dat ik als Rilana hier op aarde ben. En aangezien ik als Rilana zijnde maar 1 lichaam te leen heb, ben ik er zuinig op.
Een en ander heeft in mijn ogen te maken met bewustzijn. Het bewust zijn van jouw lichaam. Functioneert het beter als ik m / haar voldoende slaap geef. Voldoende beweging, nadenk over wat ik erin stop als brandstof.
Zo weten we allemaal dat een diesel auto niet rijdt op benzine en vice versa, maar toch stoppen we vaak veel verkeerde dingen in ons mond en denken dan niet na wat deze voedingsstoffen met ons lichaam doen. We hebben stressvolle banen, lopen nagenoeg niet, sporten hooguit een uurtje per week en zijn dan oprecht verbaasd als ons enig grote geschenk wat we bij de geboorte ontvangen hebben ermee op houdt.
En natuurlijk kan het zijn dat er technische mankementen zitten in jouw auto euh lichaam maar een (groot) deel heb je wel degelijk zelf in de hand. Er zijn mensen die beter zorgen voor hun auto dan voor hun lichaam.
Dus de volgende keer als je weer eens niet van de bank te branden bent als je eigenlijk zou moeten sporten: denk er dan maar aan dat je nog heel lang mag/moet zorgen voor jouw lichaam, dus hop, hop: van die bank af!
Aardig zijn loont niet
Aardig zijn loont niet. Echt! Wist jij dat onaardige mannen tot bijna 20% meer verdienen dan hun aardige collega's? Ook vrouwen verdienen minder als ze aardig zijn. Namelijk zo'n 5 % minder.
Een van de redenen is onder andere dat aardige mensen eerder toegeven bij salarisonderhandelingen dan hun onaardige variant maar ook bevestigen onaardige mannen de sekserollen van weleer. Blijkbaar denken we dat onaardige mensen beter scoren in het leven en meer bereiken.
Hoe denk jij daarover? Is dat in jouw werkomgeving ook het geval? Is de meerdere op werk inderdaad een pain in the ass? Of ben jij een pain in the ass? Op werk dan natuurlijk. Ben jij heel anders op werk dan in privé sfeer? En vind je aardige mensen leuk of irriteren ze juist?
Ik ben van mening dat je zoveel mogelijk moet proberen jezelf te zijn. Dus als je van nature een opvliegende persoonlijkheid bent en dat juist in jouw werk goed kunt gebruiken (zonder dat je daarmee anderen echt kwetst natuurlijk) dan moet je dat vooral doen. Mijns inziens moeten we juist meer vanuit onze kracht werken. Niet vanuit wat we denken wat juist is. Want mensen die een rol spelen - zowel geforceerd aardig als onaardig - dat merk je.
En wat is onaardig? In werk moet je soms wat harder zijn denk ik, zeker als je in een grote organisatie werkt. Soms moeten mensen ontslagen worden, dien je mensen een richting in te sturen in het belang van de onderneming. Toch kan dat ook menselijk in plaats van keihard. Een beetje empathie is altijd gevraagd al kan ik me voorstellen dat als jij op een functie zit waar ook mensen ontslagen - kunnen - worden en jij bijna niet kunt ademen omdat je het zo erg vindt, dat je beter een andere baan kunt zoeken.
In mijn ogen moeten we durven kijken naar onszelf, eerlijk zijn wat we willen en waarom en vanuit onze kracht in het leven gaan staan. Dan gaat het aardig(er) zijn vanzelf.....wedden?
Een van de redenen is onder andere dat aardige mensen eerder toegeven bij salarisonderhandelingen dan hun onaardige variant maar ook bevestigen onaardige mannen de sekserollen van weleer. Blijkbaar denken we dat onaardige mensen beter scoren in het leven en meer bereiken.
Hoe denk jij daarover? Is dat in jouw werkomgeving ook het geval? Is de meerdere op werk inderdaad een pain in the ass? Of ben jij een pain in the ass? Op werk dan natuurlijk. Ben jij heel anders op werk dan in privé sfeer? En vind je aardige mensen leuk of irriteren ze juist?
Ik ben van mening dat je zoveel mogelijk moet proberen jezelf te zijn. Dus als je van nature een opvliegende persoonlijkheid bent en dat juist in jouw werk goed kunt gebruiken (zonder dat je daarmee anderen echt kwetst natuurlijk) dan moet je dat vooral doen. Mijns inziens moeten we juist meer vanuit onze kracht werken. Niet vanuit wat we denken wat juist is. Want mensen die een rol spelen - zowel geforceerd aardig als onaardig - dat merk je.
En wat is onaardig? In werk moet je soms wat harder zijn denk ik, zeker als je in een grote organisatie werkt. Soms moeten mensen ontslagen worden, dien je mensen een richting in te sturen in het belang van de onderneming. Toch kan dat ook menselijk in plaats van keihard. Een beetje empathie is altijd gevraagd al kan ik me voorstellen dat als jij op een functie zit waar ook mensen ontslagen - kunnen - worden en jij bijna niet kunt ademen omdat je het zo erg vindt, dat je beter een andere baan kunt zoeken.
In mijn ogen moeten we durven kijken naar onszelf, eerlijk zijn wat we willen en waarom en vanuit onze kracht in het leven gaan staan. Dan gaat het aardig(er) zijn vanzelf.....wedden?
donderdag 2 november 2017
Inspirerend
Ik rij niet zo vaak meer lange stukken met de auto, en dat mis ik ook voor geen meter, maar laatst was anders. Voor een afspraak in Utrecht zat ik al voor - mijn doen - dag en dauw in de auto waarna ik in de langste file van het land terecht kwam. 2 uur en een kwartier vertraging, dan sta je wel in een bad ass file ;)
Ook de alternatieve wegen boden uiteindelijk geen soelaas want mijn navi was niet de enige die haar /zijn bestuurder een andere weg bood. En zo kwam het dat ik uiteindelijk onverrichter zaken huiswaarts keerde.
En in plaats van naar het gebrabbel van de DJ's te luisteren - waar meestal niks mis mee is - koos ik vandaag voor iets anders. Ik had behoefte aan nuttige info. Ik ging op zoek naar een soort luisterboek, eentje met inspirerende info. En dus ging ik op You Tube op zoek naar een spreker die wat toe te voegen heeft (uiteraard toen ik voor het verkeerslicht stil stond, en stil stond ik veel deze ochtend). En die vond ik. De schrijver van de logica van geluk, Mo Gawdat is voor mij in vele opzichten inspirerend en voegt heel wat toe.
Mo (ik mag m vandaag Mo noemen ;)) besloot geluk wiskundig te formuleren. Wat is geluk eigenlijk? Zo geeft hij aan dat als jouw verwachtingen geëvenaard worden of wanneer ze overtroffen worden, dat je dan gelukkig bent (dit is mijn vertaling van wat hij aangeeft). Is dat niet het geval dan ben je ongelukkig.
Mo verloor in 2014 zijn zoon Ali en als een soort eerbetoon heeft hij het boek geschreven. Het boek heb ik niet gelezen maar wat opvalt aan Mo is de rust die deze man uit straalt. Een allesoverheersende rust. De combinatie van wat deze man heeft moeten doorstaan, namelijk je kind verliezen en zijn zienswijze op deze wereld is zeer inspirerend te noemen.
Ondanks zijn grote verdriet en pijn om zonder zijn zoon door het leven te moeten, geeft hij zelf aan twee keuzes te hebben. De rest van zijn leven onder de dekens te kruipen en daar altijd te blijven of het leven weer omarmen (en dit is wederom mijn vertaling van hoe hij dat aangeeft) en ervoor gaan.
Hij heeft de tweede keuze gemaakt en dat maakt hem voor mij een inspirerende man waarvan veel te leren valt. Die van toegevoegde waarde is, die dat deelt en waar je van kunt leren.
3 x raden in welk boek ik van de week begonnen ben :)
Ook de alternatieve wegen boden uiteindelijk geen soelaas want mijn navi was niet de enige die haar /zijn bestuurder een andere weg bood. En zo kwam het dat ik uiteindelijk onverrichter zaken huiswaarts keerde.
En in plaats van naar het gebrabbel van de DJ's te luisteren - waar meestal niks mis mee is - koos ik vandaag voor iets anders. Ik had behoefte aan nuttige info. Ik ging op zoek naar een soort luisterboek, eentje met inspirerende info. En dus ging ik op You Tube op zoek naar een spreker die wat toe te voegen heeft (uiteraard toen ik voor het verkeerslicht stil stond, en stil stond ik veel deze ochtend). En die vond ik. De schrijver van de logica van geluk, Mo Gawdat is voor mij in vele opzichten inspirerend en voegt heel wat toe.
Mo (ik mag m vandaag Mo noemen ;)) besloot geluk wiskundig te formuleren. Wat is geluk eigenlijk? Zo geeft hij aan dat als jouw verwachtingen geëvenaard worden of wanneer ze overtroffen worden, dat je dan gelukkig bent (dit is mijn vertaling van wat hij aangeeft). Is dat niet het geval dan ben je ongelukkig.
Mo verloor in 2014 zijn zoon Ali en als een soort eerbetoon heeft hij het boek geschreven. Het boek heb ik niet gelezen maar wat opvalt aan Mo is de rust die deze man uit straalt. Een allesoverheersende rust. De combinatie van wat deze man heeft moeten doorstaan, namelijk je kind verliezen en zijn zienswijze op deze wereld is zeer inspirerend te noemen.
Ondanks zijn grote verdriet en pijn om zonder zijn zoon door het leven te moeten, geeft hij zelf aan twee keuzes te hebben. De rest van zijn leven onder de dekens te kruipen en daar altijd te blijven of het leven weer omarmen (en dit is wederom mijn vertaling van hoe hij dat aangeeft) en ervoor gaan.
Hij heeft de tweede keuze gemaakt en dat maakt hem voor mij een inspirerende man waarvan veel te leren valt. Die van toegevoegde waarde is, die dat deelt en waar je van kunt leren.
3 x raden in welk boek ik van de week begonnen ben :)
Abonneren op:
Posts (Atom)