Zennnnnnn

Ken je dat? Dat je de hele dag loopt te rennen en te vliegen van afspraak naar afspraak? Met klotsende oksels de dag door rent? En dat je dan 's avonds bellen blazend op de bank ligt en beseft dat dat weeeer een dag was?

Nou ik heb dat nooit ;) …. dat je veel deadlines hebt, dat is niet zo bijzonder. Dat hebben we volgens mij allemaal. Wel van belang is hoe je ermee omgaat. En ik - zei de gek - ga daar meestal niet zo handig mee om. Ik vergeet het nu en ben in mijn hoofd al bij afspraak 2, 3 & 4. Dat maakt dat ik mij opgejaagd voel en dus alles behalve zennnnn.

Wat ik zelf al langer denk te weten is dat meditatie voor mij geen slecht idee zou zijn. En wat ik ook al langer doe is mijzelf voor de gek houden. Geen tijd voor, niet nodig, sporten kan ook etc. etc.

Nu is sporten natuurlijk ook echt heel lekker en ik zou niet zonder meer willen maar echt zennn word je er niet van (zeker niet van Krav Maga ;)) dus ben ik deze week dan echt begonnen. Ik heb een app gedownload waar je enormmmm zen van wordt en waar de beginselen van het mediteren worden aangeleerd. Stapje voor stapje (dus niet gelijk een half uur) en ik moet eerlijk bekennen: het is best leuk en ontspannend vooral.

Daarbij heb ik mij voorgenomen de processen tussen mijn deadlines anders te benaderen. Meer in het nu zijn en genieten van wat ik op dat moment doe in plaats van mij inwendig op te fokken. Ook dat gaat  - bij vlagen - stukken beter. 

Zo had ik vorige week de verjaardag van mijn lief en liep mijn studie een kwartier uit (waardoor ik mijn trein dreigde te missen en een uur later bij jarige lief zou zijn). Normaal zou ik inwendig al hebben lopen mopperen, deze keer besloot ik me eraan toe te geven. En wat bleek? Ik had ineens een trein die vertraagd was precies op het tijdsstip wat voor mij top was. Ik was op tijd thuis en compleet zennnnn, dat begrijp je ;)

Open wond

Ken je dat, dat het voelt alsof je een open wond hebt? Dat alles enorm binnen komt en dat je daarmee zeer kwetsbaar bent?

Nou vind ik het nooit zo erg om mij kwetsbaar op te stellen maar me kwetsbaar te voelen, echt kwetsbaar dat voelt apart. Dat je twijfelt aan jezelf, dat je vragen stelt bij je gedrag, de reacties die je geeft. Welke patronen heb ik? Waar komen ze vandaan en dienen ze mij nog.

Jullie merken al: ik zit midden in mijn studie. Issie zwaar? Ja en nee. Het is super interessant, ik zuig de info op en ben 100% aanwezig maar dat maakt het natuurlijk ook wel echt zwaar. Je keert echt naar binnen. En dat maakt zelfs een blog schrijven lastiger.

Ik ben meer naar binnen gekeerd en daardoor is bloggen (wat een vorm van extrovert is natuurlijk) ook minder vanzelfsprekend. Tel daarbij op dat er ook minder tijd is en voila: minder blogs.

Het voelt dus allemaal wel zwaar maar zonder depri te zijn. Het voelt echt okay. In ieder geval het gevoel hebben dat je leeft en aan jezelf werken is altijd mooi. 

Dus mocht je wat minder van me meekrijgen dan weet je waaraan het ligt: ben tijdelijk (open) wonden aan het likken ;)

 

Nieuwe ronden, nieuwe kansen

Een nieuw jaar is aangebroken, een jaar waarin je weer opnieuw kunt beginnen. Oude zaken achter je laten en nieuwe beginnen. De goede voornemens vliegen je om de oren. Minder alcohol, stoppen met roken, afvallen, vaker nee zeggen....

Toch vervallen we vaak weer in onze oude patronen en zijn de voornemens vaak na een aantal weken alweer vervallen. Gevolg: een naar gevoel over jezelf. Je hebt het (wederom) niet volgehouden en erg blij word je er niet van. Snel maar een biertje tegen de schrik ;)

Maar serieus...waarom gaat het toch zo vaak fout? En waarom werken goede voornemens veelal niet? Ik denk omdat we vergeten om te denken. Dus niet om na te denken maar omdenken ;)....Dat we niet echt afscheid willen nemen van de oude patronen die we o zo goed kennen. Als je het maar tijdelijk doet en terug gaat naar waar je vandaan kwam dan eindig je op dezelfde weg waar je altijd liep.

Verandering van patronen vraagt om discipline maar vooral ook omdenken. Je neemt afscheid van jouw luie ik en gaat niet maar 4 weken bewegen maar het is de start van elke dag bewegen. Je stopt niet maar even met roken maar elke nieuwe dag zeg je tegen jezelf dat je m vandaag niet opsteekt. En daarmee verdwijnen dus patronen als bank hangen, zak chips leeg eten, en in plaats van een sigaret bij jouw wijntje wordt het een stukje wortel ;)

Zo ben ik ruim 13 geleden gestopt met roken en daarmee gewoon niet meer begonnen - okay op een enorm leuke stap dag een jaar of 5 geleden na dan maar dat was alleen toen ..... en ook qua eten en bewegen heb ik het roer om gegooid.

Tuurlijk houd ik ook enorm van al het eten. En tuurlijk miste ik mijn sigaret in het begin ook echt. Maar de crux zit m erin om het om te gooien en dan gewoon elke dag weer volhouden. Iedereen kan het, iedereen heeft het in zich. Geen excuses, gewoon doen en dan volhouden.

Nieuwe ronden, nieuwe kansen! Succes :)