Toch nog een blogje over the 100.....je merkt : ik ben dol op series. En deze omdat het in het klein zo goed laat zien waar wij op aarde een potje van maken. Volgens mij zit het er van nature in: blood must have blood.
Onrecht
Als ons onrecht aangedaan wordt dan is de eerste reactie: wraak. We willen dat die ander voelt wat wij voelen. We willen vergelding voor wat ons is aangedaan. De meesten van ons lezen lachend een artikel over een man die het huis van hem en zijn ex in midden zaagt - met alles erin welteverstaan. Of de vrouw die op de dure auto van haar man gekliederd heeft dat hij een overspelige ontrouwe hond is .....maar dan minder netjes ;).... we smullen ervan. Onrecht? Daar moet wraak op genomen worden!
Wraak
Maar werkt de wraak? Zal hij of zij zich altijd beter voelen daarna? Heelt het de wond die er zit? Werkt het als wij als naties keer op keer terug slaan met geweld? Het zwaard oppakken en de ander om zeep helpen? Is het niet zo dat er een aantal slimme mannetjes en vrouwtjes aan de top ons - als waren wij poppetjes aan touwtjes - weten te bespelen en op knopjes drukken die altijd werken? En wat willen wij? Wij willen wraak. Pak ze op !!!! Maak ze met de grond gelijk!!! Naasten worden tegen elkaar opgezet. Maar voor wat?
Anti-wraak
Ook ik ben denk ik van nature een wraakzuchtig type. Al moet ik bekennen dat als ik de eerste reactie laat varen er een gevoel over blijft waarin mededogen en liefde hoger schreeuwen dan de wraak gevoelens. Juist door mededogen de ander te benaderen en niet altijd met harde hand te reageren is vele malen sterker dan het zwaard op te pakken en te schreeuwen: blood must have blood.
Orlando
Na de gebeurtenis in Orlando waarbij 49 homoseksuelen zonder pardon zijn doodgeschoten enkel om wie ze zijn moeten we ons bedenken: nemen we wraak op de islam (want daar schijnt de voedingsbodem te liggen) of slaan we samen de handen ineen, in liefde en roepen we op tot mededogen? En zeggen we als anti-wraak: Blood must NOT have blood?
donderdag 30 juni 2016
donderdag 2 juni 2016
Alles wordt beter als je 40 bent... Of niet?
Met dank aan een oud klasgenoot de blog van vandaag.....alles wordt beter als je 40 bent.....of niet? Of dat zo is weet ik natuurlijk niet want ik heb net twee weken deze leeftijd bereikt....dus echt ervaringsdeskundige ben ik nog niet kunnen we wel stellen ;)
40+
Ik weet nog als de dag van gisteren (nou ja ...het staat nog vers in mijn gedachten dan) dat ik als 18 jarig grietje bij mijn toenmalige vriendje thuis kwam en zijn ouders begin 40 waren en ik ze dus echt ontzettend oud vond. Ze waren zeer volwassen, verantwoordelijk (net zoals je eigen ouders natuurlijk) en wisten alles, toch? Dat zijn moeder af en toe een sigaretje mee wilde roken vond ik maar gek. Je bent toch volwassen? Dan heb je toch geen last meer daarvan?
Naïef
Hoe naïef kun je zijn......want volgens mij blijf je gewoon dat mens van een jaar of 25....maar dan met een ouder hoofd ;) ....je doet mee aan alle grote mensen dingen maar soms, soms wil je gewoon even geen verantwoordelijkheid. Soms wil je ook gewoon even wegschuilen bij paps of mams (ook al zijn ze er misschien niet meer) op de bank en je laten vertroetelen. Soms weet je ook bij de hemel niet waar je mee bezig bent...je doet maar wat ;)
Wordt het beter
En toch....toch wordt het misschien wel beter....want ondanks dat je misschien van binnen nog net zo onzinnig bent als 15/20 jaar geleden heb je natuurlijk wel meer ervaring opgedaan en met een beetje mazzel gebruik je die ervaring positief. Je laat gemene dingen van anderen van je afglijden want het zegt meer over hen dan over jou. Je bent je meer bewust dat het einde in zicht komt en kunt misschien wat beter de bodem uit de hoed trappen.
Ikke zei de gek
En dat laatste geldt denk ik wel een beetje voor mij...ik probeer het leven ten volle te pakken, eruit te halen wat erin zit. Gezegend met een schat van een partner en niet wetend hoe lang we samen hebben, hand in hand het leven in springen...zo voelt het. Niet gedreven door angst maar door het beeld dat het leven een grote speeltuin is waar nog zoveel in te ontdekken is, het maximale eruit halen. 40? HEERLIJK :)
40+
Ik weet nog als de dag van gisteren (nou ja ...het staat nog vers in mijn gedachten dan) dat ik als 18 jarig grietje bij mijn toenmalige vriendje thuis kwam en zijn ouders begin 40 waren en ik ze dus echt ontzettend oud vond. Ze waren zeer volwassen, verantwoordelijk (net zoals je eigen ouders natuurlijk) en wisten alles, toch? Dat zijn moeder af en toe een sigaretje mee wilde roken vond ik maar gek. Je bent toch volwassen? Dan heb je toch geen last meer daarvan?
Naïef
Hoe naïef kun je zijn......want volgens mij blijf je gewoon dat mens van een jaar of 25....maar dan met een ouder hoofd ;) ....je doet mee aan alle grote mensen dingen maar soms, soms wil je gewoon even geen verantwoordelijkheid. Soms wil je ook gewoon even wegschuilen bij paps of mams (ook al zijn ze er misschien niet meer) op de bank en je laten vertroetelen. Soms weet je ook bij de hemel niet waar je mee bezig bent...je doet maar wat ;)
Wordt het beter
En toch....toch wordt het misschien wel beter....want ondanks dat je misschien van binnen nog net zo onzinnig bent als 15/20 jaar geleden heb je natuurlijk wel meer ervaring opgedaan en met een beetje mazzel gebruik je die ervaring positief. Je laat gemene dingen van anderen van je afglijden want het zegt meer over hen dan over jou. Je bent je meer bewust dat het einde in zicht komt en kunt misschien wat beter de bodem uit de hoed trappen.
Ikke zei de gek
En dat laatste geldt denk ik wel een beetje voor mij...ik probeer het leven ten volle te pakken, eruit te halen wat erin zit. Gezegend met een schat van een partner en niet wetend hoe lang we samen hebben, hand in hand het leven in springen...zo voelt het. Niet gedreven door angst maar door het beeld dat het leven een grote speeltuin is waar nog zoveel in te ontdekken is, het maximale eruit halen. 40? HEERLIJK :)
Abonneren op:
Posts (Atom)