En dan hebben we het niet over die tijd van de maand die vrouwen eigen is. Maar die dag van de maand dat je (ik in ieder geval ;)) je weer bedenkt dat je weeeerrr die miljoenen van de jackpot van de staatsloterij mis bent gelopen. Met alle teleurstelling ten gevolge......
Zo rond de 10de van de maand (een paar dagen daarvoor) begint het. Dan begint het te kriebelen...de hoop bouwt zich op, het dagdromen begint, het geld is al uit gegeven...
Ik zou gaan shoppen totdat mijn voeten me niet meer kunnen dragen. Allemaal nieuwe kleding, nieuwe schoenen. Alle geursoorten van Chanel zouden direct in mijn kast eindigen. Ik zou mijn actieve maar vermoeide lijf heeeerlijk laten masseren en elke dag uit eten gaan maar vooral: zouden we gaan reizen. De mooiste reizen naar heerlijke landen.
Want wat blijft je bij als je oud, verschrompelt en in de kreukels je laatste reis gaat maken? De herinneringen. Zouden ze een liedje over moeten maken...de herinnering blijft ;). Maar echt: het interesseert je toch helemaal niks later welke bolide je reed of welke design spullen je had. Mij in ieder geval niet en kan me ook niet indenken dat dat voor anderen iets is wat je als laatste mee neemt. Ooohhh wat was ik blij met mijn Louis Vuitton tas....het kan...maar toch ik zie m ff niet.
Wat wel bij blijft zijn de herinneringen. De reizen die je maakt. De mensen die je onderweg tegen bent gekomen. Wat je allemaal gezien hebt van de wereld. Hoe je gelachen hebt. Dat blijft bij.
Dus koop je met elk lot in de staatsloterij een stukje droom, een stukje (tijdelijk) geluk. Om er elke 11 de van de maand achter te komen dat je weer net zo 'arm' bent als de dag daarvoor. En daarom 'moet' je er gewoon zonder de jackpot proberen er wat van te maken. Leef alsof je m gewonnen hebt!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten