Ik propageer al jaren (aan wie het horen wil 😉) dat je twee emoties hebt waaruit je kunt leven. Uit die van de liefde en die van de angst. Beslissingen gebaseerd op angst zijn meestal niet de briljantste en angst (langdurige angst, ook wel stress) maakt ziek.
Zo dat gezegd hebbende, leef ik zelf al weken in een bepaalde vorm van angst. Eerst kwam ik hals-over-kop terug van skivakantie en werd een aantal dagen later ziek. De angst omdat dit een onbekend virus betrof was groot. Toen bleek dat ik dit ziek zijn wel ging redden, was daar de angst om het door te geven aan geliefden en dan was /is de angst om ouders en schoonouders te kunnen besmetten enorm. Ik had de indruk dat ik door überhaupt al adem te halen een ander dood neer kon laten vallen. En dat terwijl ik weet na twee maanden met mijn eigen liefjes dat dat wel meevalt.
En wat mij bezig houdt hieraan is dat de angst zo’n enorme vat op je kan hebben. Niemand wil de oorzaak zijn een ander leed toe te berokkenen. Jezelf is een, maar een geliefde? No way.
Niet alleen ik ben bang (geweest)….het zijn er velen. En natuurlijk moet je goed je koppie gebruiken als je echt ziek bent. Dan blijf je thuis en kom je niet bij anderen in de buurt. Lijkt mij logisch.
Maar we zijn binnen een tijdsbestek van twee maanden in een gekke (in mijn ogen een enorm treurige) wereld terecht gekomen. We zijn bang geworden voor elkaar. Aanrakingen zijn uit den boze en alles gaat pas weer terug naar normaal als er een vaccin is? Echt?
Als er meerdere mensen bij mijn thuis zijn dan word ik volgens het strafrecht beboet? Serieus? Ik mag andere mensen niet meer knuffelen…er wordt een wet aangenomen om deze 1,5 meter samenleving te reguleren. We worden met zijn allen een soort van opgehokt en thuis eten we, we drinken meer dan goed voor ons is en we zijn met zijn allen in een algehele vorm van stress. We worden dus minder fit, alcoholverslaafd (uiteraard met een dikke knipoog) , we bewegen nauwelijks en zijn bang. Dan heb ik het niet eens over wat het economisch doet want dan kan ik nog wel even door gaan.
Terwijl we juist een fit lichaam nodig hebben om dit virus aan te kunnen doen we alles wat ons ziek kan maken en de helende werking van lief hebben en aangeraakt worden mag al helemaal niet meer. Mensen sterven eenzaam zonder aanrakingen van anderen.
We schreeuwen haast om een vaccin, een vaccin wat niet is uitgetest en eigenlijk nog jaren zou moeten duren eer je er iets zinnigs over kunt zeggen (over de werkingen en bijwerkingen welteverstaan).
In deze algehele staat van angst waar de wereld zich momenteel in begeeft, kun je haast niet meer helder nadenken. Het is aangetoond dat je niet de meest heldere beslissingen neemt in angst. Wat ik vooral ook mis, is een bepaalde vorm van nuance. Een andere kijk op hoe de dingen nu gaan wordt haast niet getolereerd. Mensen die een andere mening (onderbouwd en wel) hebben en andere oplossingen worden dan wel weg gehoond, dan wel worden van het internet verwijderd. Mensen kunnen elkaar verklikken via een speciale telefoonlijn? Serieus? We staan lijnrecht tegenover elkaar en zijn beslist niet aardig.
Ondertussen is de controle van de overheid groter en groter. Vrijheid van meningsuiting ver te zoeken en mag ik dus niet langer zelf beslissen wie ik in mijn huis ontvang, althans hoeveel mensen. En we juichen dit toe? Echt?
Ik pleit voor meer liefde en minder leven vanuit de angst. Ook al is de angst er natuurlijk wel. En daarbij ben ik natuurlijk eerst langs mijn eigen krochten gegaan. Mijzelf eens goed toegesproken, mijn angsten onder ogen gezien en ook gekeken naar in welke wereld ik wil leven.
En dat is niet de wereld waarin we gecontroleerd worden door een overheid, niet een anderhalve meter samenleving en zeker niet een samenleving waarin men elkaar alleen maar in haat kan benaderen.
Om in een andere staat van zijn te komen, denk ik dat massaal mediteren op een zelfde tijdstip een oplossing zou kunnen zijn. Er is aangetoond dat wanneer meerdere mensen op een zelfde tijdstip mediteren er veranderingen teweeg gebracht worden. Daarom nodig ik je uit om via Stadverlichting (via Tijn Touber) mee te mediteren voor een andere wereld. Eentje in een andere bewustzijnsniveau, eentje van liefde en met elkaar. Ongeacht welke mening je bent toebedeeld.
Liefs
Rilana
Geen opmerkingen:
Een reactie posten