Opvoeden ......a hell of a job... ;)

Zoon is inmiddels ruim 7 en al een hele knaap...vindt hij zelf :). Het is een ontzettend lief jong - vinden wij ;) - maar luisteren doet ie eigenlijk al jaren niet. En het wordt er niet beter op....

Zoon is met name bezig met zijn wereld. Nou is dat kinderen eigen...daar ben je nu eenmaal kind voor maar het zou toch zeker wel fijn zijn als ie af en toe de illusie van luisteren zou verspreiden. Voelen wij ons ook weer wat beter ;).....

Voor de vakantie weet ik het aan moe zijn, de zes weken vrij zouden m goed doen. We zijn inmiddels zes weken later en de vakantie heeft m ongetwijfeld goed gedaan maar luisteren doet ie nog steeds niet.

Als ouder heb je het maar zwaar ;) ....je wilt graag harmonie in huis en vooral niet te streng zijn, engeltjes van kinderen hebben in de hoop dat als je enorm zen en liefdevol bent dat de kids dit oppakken en braaf doen wat er gevraagd wordt. En hey...zoveel vragen we niet. Maar het is toch wel handig dat wanneer meneer naar school moet, dat ie meekomt in plaats van tv te blijven kijken of spelletjes doen en ons dus keihard negeert.....

Daar waar ie voorheen alleen maar niet luisterde en na een aantal keer liefdevol bulderden of ie nou toch wilde komen ....hij dan eindelijk kwam, is het inmiddels zover dat ik DE blik krijg. Een blik die hangt tussen : mens val neer en zoek het even lekker uit. 

En dan....dan komt opvoeden toch echt om de hoek kijken. Ik moet, ik zal ........ ik ga.....grenzen aangeven. Daar waar dochter (6 -) een bloedje hekel heeft aan bulderen en voor die tijd doet wat er van haar gevraagd wordt, heeft zoon onze keiharde grenzen nodig en wij dus ook. Dus hebben we de drie waarschuwingsregel maar weer afgestoft en in leven geroepen. Hij mag een uur per dag tv/elektronica en na drie waarschuwingen wordt dat gereduceerd naar een half uur (om het daarna af te bouwen naar 0). Maar het belangrijkste: geen Pokemon Go. 

Zo ook vanochtend. Moeders kreeg weer DE blik omdat hij (het was verschrikkelijk) de TV uit moest doen omdat we naar school moesten en hij de hond in de bench moest doen. Onderweg mag ie altijd Pokemon Go spelen. Nu dus niet. Dikke tranen biggelden over zijn wangen....het leven en vooral ik was enorm oneerlijk. Met gebogen hoofd liep ie de school in....de toon is gezet. De grenzen zijn er. De vakantie is echt over ;)